“Θέλω να καταφέρω να λύσω μόνος μου τα προβλήματα μου και όχι να μου τα λύσει ο ψυχολόγος”, “Δεν θέλω ακόμα να απευθυνθώ σε ψυχολόγο, θέλω πρώτα να διαπιστώσω να μπορώ να τα καταφέρω με τις δικές μου δυνάμεις”, “Έχω φίλους που λέμε τα πάντα μεταξύ μας και με βοηθάνε” είναι μερικές από τις φράσεις που λέγονται συχνά.
Το ερώτημα όμως εξακολουθεί να υπάρχει και να ακούγεται συχνά. Πρέπει να πάω σε ψυχολόγο; Γιατί; Και αν ναι, πότε;
Πράγματι, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας σε ό,τι και αν αντιμετωπίζουμε. Άθληση, φροντίδα του εαυτού, συζητήσεις με αγαπημένα πρόσωπα.
Όταν όμως κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας και το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και να διαταράσσει τομείς της ζωής μας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάναμε κάτι σωστά∙ ενδεχομένως να χρειαζόμαστε τη βοήθεια κάποιου ειδικού.
Ας αναλογιστούμε κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα σωματικής υγείας και χρειάζεται να απευθυνθούμε στον αντίστοιχο γιατρό. Ακόμα και όταν χαλάσει κάποια συσκευή στο σπίτι μας, θα αναζητήσουμε αμέσως κάποιον που μπορεί να την επισκευάσει. Γιατί όμως παραμερίζουμε τόσο εύκολα τα προβλήματα ψυχικής υγείας σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα προκύψει στη ζωή μας;
Αυτό που μας εμποδίζει συνήθως, είναι η πεποίθηση πως το να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας είναι ένδειξη αδυναμίας.
Απεναντίας, η αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό απαιτεί δύναμη, κουράγιο και θέληση για αλλαγή. Αποτελεί μια ανάληψη ευθύνης από τον εαυτό μας προς τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η επιστράτευση όλων μας των ψυχικών μας αποθεμάτων, προκειμένου να λύσουμε τα προβλήματα που μας βασανίζουν, είναι σαφώς μια πολύ χρήσιμη, θετική και λειτουργική τακτική.
Δυστυχώς όμως, κάποιες φορές τα όπλα στην φαρέτρα μας εξαντλούνται. Εγκλωβιζόμαστε σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο προσπάθειας αντιμετώπισης των δυσκολιών μας και τελικά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ίδια αποτελέσματα. Αυτή η τάση, δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για την όξυνση και χρονιότητα των δυσκολιών.
Ας σκεφτούμε για λίγο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εδώ και χρόνια. Κάτι που μας βασανίζει συνεχώς και για το οποίο έχουμε κάνει χιλιάδες προσπάθειες να το λύσουμε. Ας φανταστούμε το ίδιο πρόβλημα να επιμένει για τα επόμενα πέντε, δέκα ή δεκαπέντε χρόνια από σήμερα. Είναι βέβαιο πως μια τέτοια σκέψη είναι απελπιστική.
Μπορούμε να ανακουφιστούμε όμως σκεπτόμενοι τη ζωής μας χωρίς αυτό το πρόβλημα ή με αυτό, να είναι λιγότερο οδυνηρό και τρομακτικό.
Γιατί λοιπόν να πάω σε ψυχολόγο; Γιατί στόχος είναι να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη. Να μπορέσουμε μέσα από την διαδικασία της ψυχοθεραπείας να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να έρθουμε αντιμέτωποι με δύσκολα ή / και παραγκωνισμένα συναισθήματα, να μάθουμε να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις και να αξιοποιήσουμε τις ικανότητες μας.
Πότε λοιπόν είμαστε περισσότερο έτοιμοι να επισκεφθούμε έναν ειδικό ψυχικής υγείας; Όταν αποφασίσουμε ότι θέλουμε μια καλύτερη ζωή.